W końcu czerwca bieżącego roku we wsi Połuknie (rejon trocki) został zorganizowany obóz dialektologiczny studentów III roku polonistyki Uniwersytetu Wileńskiego. Była to już 15. z kolei wyprawa dialektologiczna. W latach poprzednich wileńscy studenci prowadzili badania gwaroznawcze na innych terenach Litwy – notowali mowę polską mieszkańców okolic Ignaliny, Jeziorosów, Kowna, Ejszyszek. Metodycznie badania gwar polskich były prowadzone w rejonie wileńskim, szyrwinckim, święciańskim. Tym razem udaliśmy się na południe Litwy, byliśmy w rejonie trockim oraz rejonie orańskim.
Z mapą w ręku odnajdywaliśmy małe i większe wsie, gdzie ludność do dziś mówi po polsku, pamięta dawną historię tych terenów, ludowe tradycje i wierzenia. Najczęściej rozmawialiśmy z osobami starszego pokolenia i usłyszeliśmy wiele wzruszających, wyjątkowych historii, które wywarły na nas ogromne wrażenie, niejednokrotnie też wprawiły w zadumę.
Należy przyznać, że na początku badań nie zawsze było łatwo – brakowało nam wprawy w poszukiwaniu informatorów, którzy by się zgodzili poświęcić nam czas, brakowało też odwagi i praktycznej wiedzy, w jaki sposób najlepiej jest nawiązać kontakt z osobą, która mogłaby nam udzielić niezbędnych informacji. Pomimo to, że celem podstawowym naszej wyprawy było zapoznanie się z miejscową odmianą polszczyzny, chcieliśmy również dowiedzieć się czegoś ważnego, uchronić od zapomnienia szczegóły życia i zwyczaje mieszkańców tamtejszych wsi i miasteczek. Toteż nic dziwnego, że już pierwsze próby przyniosły poczucie radości z tej pracy i tak pozostało do końca.
Podczas naszego wyjazdu mieliśmy możliwość nie tylko poznać kulturę i mowę mieszkających na tych terenach Polaków, zwiedziliśmy też wyjątkowo piękne wsie i miasteczka, które oczarowały nas swą atmosferą, duchem. Mieliśmy szczęście poczuć, jaki jest rytm życia w tych okolicach, poznać światopogląd wielu ludzi, dowiedzieć się, jakie wartości są dla nich ważne. W skrócie opowiedziane historie ich życia były czasem tragiczne, prawdziwe i wzruszające. Innymi słowy, każda historia była wyjątkowa.
Przeżyliśmy niezapomniane chwile, owocna była też nasza praca w terenie. Nie byłoby to możliwe bez pomocy i życzliwości ludzi. Chcielibyśmy z całego serca podziękować naszym informatorom – mieszkańcom okolic, które udało nam się zwiedzić. Użyczyli nam swego czasu, podzielili się mądrością życiową oraz swymi wspomnieniami. Jesteśmy bardzo wdzięczni panu Vytautasowi Gustasowi – dyrektorowi szkoły średniej „Medeine” w Połuknie, w której dzięki niemu mogliśmy zamieszkać. Dziękujemy też serdecznie szefowej kuchni w szkolnej stołówce, pani Ninie Achremowej, która gotowała nam pyszne posiłki.
Nie da się opisać licznych przygód w terenie. Wszystkich kandydatów na przyszłych dialektologów, chętnych zobaczyć na własne oczy piękno naszego kraju i poznać subtelności naszego języka zapraszamy na Uniwersytet Wileński, na filologię polską, ale także na nowo otwarty kierunek studiów – filologię litewską i język polski.