Właśnie taka panowała w ubiegłą sobotę nie tylko za oknami Domu Polskiego w Wilnie, ale też wewnątrz – członkowie Akademii Trzeciego Wieku – zwanego często jesienią życia – zainaugurowali już szósty rok akademicki. Mają za sobą pięć lat działalności, której przyświeca hasło: „Twórzmy, trwajmy i bawmy się wciąż”.
W nastrojowo udekorowanej sali Domu Polskiego zebrało się w sobotnie popołudnie kilkadziesiąt słuchaczy Akademii, by podsumować ubiegłoroczny dorobek i zgodnie z mottem wypisanym na barwnym transparencie wciąż tworzyć, trwać i bawić się. Jak wynikało z kolejnych wystąpień, seniorzy potrafią hasła wcielać w życie.
Inaugurując imprezę prezes Jerzy Grygorowicz i Teresa Vaišvilienė witali gości i kolegów, cieszyli się z tak licznej obecności i już tradycyjnie zaintonowali wykonanie hymnu Akademii. Odśpiewany z wielkim entuzjazmem nadał ton całemu spotkaniu. Prowadząca spotkanie pani Teresa przypomniała, że autorką jego jest koleżanka Irena Lipska, która napisała go przed czterema laty i zawarła w jego strofach te myśli i uczucia, jakimi darzą swoją Akademię i co dla nich znaczy: „(…) Jaki nasz wiek – każdy rozumie,/ Jak się czujemy – każdy wie. / Lecz kiedy razem tu jesteśmy/ wesoło jest i żyć się chce”.
Prezes Jerzy Grygorowicz w wielkim skrócie przypomniał kolegom jak pracowity, obfity w wydarzenia był nie tylko miniony rok akademicki, ale też wakacje. Słuchacze Akademii na początku roku mieli bardzo interesujące i serdeczne spotkanie z Jego Ekscelencją Ambasadorem Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Litewskiej Jarosławem Czubińskim, który osobiście zapoznał gości z pracą ambasady, planami jej remontu. Nie zabrakło też wycieczek, które słuchacze szczególnie sobie cenią. Odwiedzili Taboryszki i muzeum ludowej malarki Anny Krepsztul; wspólnie z seniorami z Niemenczyna i weteranami zespołu „Wilia” podróżowali do Birsztan i Merecza; mieli wspaniały spacer po Belmoncie i Kolonii Wileńskiej oraz inne. Gościli też seniorów z Lublina i Warszawy, którym nie tylko opowiadali o swym rodzinnym mieście, ale też podarowali jego cząstkę w postaci albumu wydanego przez Wydawnictwo Polskie w Wilnie „Wilno po polsku”. Mieli, oczywiście, sporo interesujących wykładów, wśród których szczególne zainteresowanie wywołał odczyt o Chinach wykładowczyni, która wiele lat spędziła w tym kraju.
W rozpoczynającym się roku akademickim, dzięki owocnej współpracy ze stowarzyszeniami medyków, naukowców, prawników, udało się zaplanować szereg interesujących wykładów m. in. o utrzymaniu w zdrowiu kręgosłupa i stóp, o prawie spadkowym, lokacie oszczędnosci, ekonomicznej sytuacji Litwy dziś i w perspektywie, który ma wygłosić wielce lubiany przez słuchaczy profesor Bogusław Grużewski.
Na słuchaczy czeka też tradycyjnie spotkanie opłatkowe wraz z księdzem, chętni będą mogli zabawić się na wspólnym balu karnawałowym, a obchodzony Dzień Kobiet będzie połączony z wykładem o równouprawnieniu kobiet na Litwie.
Zdrowia oraz wielu łask Bożych życzyła słuchaczom w imieniu prezesa Michała Mackiewicza oraz Zarządu Głównego ZPL prezes Wileńskiego Oddziału Miejskiego Alicja Pietrowicz.
Myślami i wspomnieniami o pracy Akademii dzielili się Roman Lachowicz i Janina Olechnowicz. Pan Roman zaznaczył, że jest tu drugi rok i cieszy się, że zespół jest zgrany i aktywny, bierze udział w życiu społeczności polskiej na Litwie. Zachęcał też kolegów, by za jego przykładem (pan Lachowicz wydał tego roku książkę osobistych wspomnień „Lata, co minęły”) seniorzy spisywali wspomnienia i zachowali je dla swoich dzieci i wnuków, przekazywali tradycje, uczyli je pielęgnować i cenić. Z kolei Janina Olechnowicz – pedagog i przewodnik – zachęcała do poznawania Litwy. Wspominała interesujące wyprawy do okolic Dukszt, Kiernowa oraz dawnym Traktem Batorego, do Nowej Wilejki, Kolonii Wileńskiej, Mickun, Ławaryszek, Równego – śladami wybitnych rodaków. Przypomniała również o odwiedzeniu obserwatorium astronomicznego we wsi Słoboda, poznawaniu regionów Litwy w Rumszyszkach i wielu innych interesujących spotkaniach z historią i przyrodą ojczystą, które na łamach polskiej prasy opisały koleżanki Irena Rymszonek-Telenkowa oraz Józefa Łyczkowska. Pani Janina zaproponowała również rozszerzyć wiadomości o rodach magnackich na Litwie i zapoznać się z ich rezydencjami. Zakończyła zaś swe wystąpienie wierszem o „Umiłowanym grodzie nad Wilią”.
Swoje wiersze kolegom zaprezentowali też Irena Lipska, Józefa Łyczkowska oraz Witold Iwaszko.
Życzenia pedagogom składają „uczniowie” (fot. Janina Lisiewic
Niezwykle miłym akcentem początku roku akademickiego było składanie życzeń dla seniorów-pedagogów z okazji Dnia Nauczyciela. Trzecią część słuchaczy Akademii stanowią właśnie nauczyciele. Co roku przywitać kolegów i złożyć życzenia przychodzi prezes Stowarzyszenia Nauczycieli Szkół Polskich na Litwie „Macierz Szkolna”, poseł na Sejm RL Józef Kwiatkowski. Kwiaty wraz z indywidualnymi życzeniami otrzymali z rąk prezesa wszyscy pedagodzy. Józef Kwiatkowski podkreślił wagę zawodu, który wykonywali oraz to, że dzięki twórczej pracy nauczycieli ich uczniowie idą śladami swojego mistrza (tak też było z nim – wybrał jako kierunek studiów historię, bowiem to właśnie nauczyciel tego przedmiotu był dla niego wzorem). Z kolei była szkolna koleżanka prezesa „Macierzy Szkolnej”, Józefa Łyczkowska wręczyła mu dyplom honorowy wraz z życzeniami i podziękowaniem za pamięć o nauczycielach-seniorach.
Życzenia nauczycielom wypisane na serduszkach wręczyli też „uczniowie” – pięknie w tej roli spisali się słuchacze Akademii Walentyna Wojtonis i Mieczysław Grabowski: kokardy, plecaki, szkolny mundurek i krótkie spodenki – wyglądali uroczo i potrafili rozbawić obecnych. Pedagogów odwiedzili też „goście z Ameryki”, których zagrali Maria Makiewicz i Leonid Chomicz. Pokazana przez nich scenka była spotkana salwami śmiechu i gorącymi oklaskami.
Jakże miłą niespodzianką dla państwa Anny i Stanisława Prutkowskich stały się pozdrowienia z okazji 40-lecia zawarcia związku małżeńskiego – rubinowego wesela. Piękna wiązanka kwiatów, upominki od kolegów – „młodzi” byli niezwykle wzruszeni. Pani Anna i Stanisław spędzili 40 lat ze sobą nie tylko w związku małżeńskim, ale też w pracy: w 1975 roku oboje rozpoczęli pracę w szkole podstawowej w Ojranach. A poznali się na studiach, w ówczesnym Instytucie Pedagogicznym, gdzie studiowali na polonistyce, zdobywając dyplom nauczyciela polonisty i geografa. Właśnie polonistyka połączyła dziewczynę z Ejszyszek i chłopaka spod Kiernowa. Para nauczycielska zamieszkała przy szkole, a z biegiem czasu zbudowali swój dom w Giejsiszkach.
Dziś mogą być dumni ze swojej zadbanej zagrody, której od pięciu lat bycia na emeryturze poświęcają swój czas. Pani Ania dba zasadniczo o kwiaty i pielenie, zaś pan Stanisław lubi eksperymentować: hodowanie nowych gatunków, ciekawych okazów – to jego hobby. Potrafi też każdą robotę w gospodarstwie domowym wykonać własnymi rękoma. Oboje hołdują zasadzie, że człowiekowi potrzebny jest ruch, praca fizyczna na świeżym powietrzu oraz aktywność w życiu społecznym. Nie zapominają również o czytaniu polskiej prasy oraz książek – rytuał czytania jest ściśle pielęgnowany w ich domu. Państwo Prutkowscy są dumni z syna i wnuczki – uczennicy trzeciej klasy, która często ich odwiedza.
Tego popołudnia składano też życzenia tym, kto w czasie wakacji obchodził urodziny. Maria Czupryna, Maria Kwiatkowska, Anna i Stanisław Prutkowscy, Walentyna Wojtonis obecni tego dnia wysłuchali serdecznych życzeń i miłych słów, które kierowała do nich w imieniu kolegów Teresa Vaišvilienė. Otrzymali też w prezencie… parasole, które, jak zaznaczyła pani Teresa, w ich wieku mogą służyć nie tylko jako osłona od deszczu, ale też pełnić rolę… eleganckiej laski, by pewniej się czuli krocząc przez życie. Pozdrowieniom towarzyszyła miła, stara piosenka o parasolkach, którą słuchacze zaśpiewali jubilatom.
Inaugurację nowego roku akademickiego kończyła wspólna zabawa, podczas której znane melodie wygrywał na harmonii pan Roman Lachowicz. Dobry humor, dowcipy i piosenki królowały na sali. Jesień życia, jak i jesień w przyrodzie, może też być jasna i pogodna, o ile jesteśmy otwarci na ludzi, chcemy poznawać świat i cieszyć się życiem.
